سنگر نشینان

زندگینامه شهید مريم فرهانيان

نام : مریم فرهانیان

تولد : ۲۴ دی ماه سال ۱۳۴۲

محل تولد : آبادان

تاریخ شهادت : ۱۳ مرداد ماه ۱۳۶۳

محل شهادت : آبادان ، در اثر اصابت خمپاره دشمن

محل دفن : گلزار شهدای آبادان

در 24 دي‌ماه سال 1342 در آبادان در خانواده‌اي متوسط و مذهبي به دنيا آمد. دوران كودكي را كه در واقع تنها دوره آرام زندگي‌اش بود، در محيط آرام خانه سپري كرد و سپس به مدرسه رفت. پس از گذراندن دوران ابتدايي و راهنمايي وارد دبيرستان شد. در آغاز جواني با مطالعات فراوان و شركت در مجالس بحث و سخنراني، به ماهيت پليد استكبار، امپرياليسم جهاني و صهيونيسم پي‌برد و به دنبال اين شناخت، براساس رسالتي كه احساس مي‌كرد، به صفوف متحد مبارزان پيوست و در تظاهرات مردمي شركت جست.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دوره آموزشي سپاه را با موفقيت به پايان رساند و جزو اعضاي ذخيره سپاه پاسداران شد. با شروع جنگ تحميلي و تجاوز رژيم بعثي عراق به كشورمان، برادرش را كه راهنماي صديق او در زندگي بود، در حالي كه 23 روز بيشتر از جنگ نگذشته بود، از دست داد. شهادت برادر و عشق و علاقه بين آن دو سبب شد كه او را الگو قرار دهد و راهش را پي‌بگيرد.

با پیروزی انقلاب شکوهمند انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران به جمع این عاشقان خدمت پیوست و دوره های آموزشی مربوطه را با موفقیت به پایان رساند و در بیمارستان امام خمینی (ره) آبادان مشغول امداد گری شد و در همین حین از هر کمکی که در آن دوران از دستش بر می آمد دریغ نمی نمود. ( او در این دوران ۱۷ سال داشت ) ۱۷ ساله ای که به اندازه یک بانوی دنیا دیده که تجربه و عشق و ایثار را تجربه نموده بود .

او در آبادان ماند و به ياري برادران مجروح پرداخت و در بخش امداد بيمارستان مشغول به كار شد. با اصرار بيش از حد خانواده، بالاجبار آبادان را ترك كرد، ولي بيش از يكي دو ماه تاب نياورد و سرانجام راهي آبادان شد و قريب به سه سال به كار امدادگري و پرستاري از مجروحين جنگ در بيمارستان شركت نفت (امام خميني) ادامه داد.

وی کسی بود که زینب وار از برادران رزمنده مجروح پرستاری می کرد. و در این مدت یک بار به شدت زخمی شد و به اجبار در بیمارستان بستری شد. مریم فرهانیان یکی از ۱۸ نفر خواهران، امدادگران داوطلب بود که در زمان جنگ در بیمارستان طالقانی آبادان در قسمتهای مختلف، خالصانه خدمت کرد .

در اين مدت، خود نيز يك بار زخمي و در بيمارستان بستري شد. او به هنگام آزادي آبادان و شكستن محاصره آن و آزادي خرمشهر و بسياري از عمليات ديگر، فعاليت چشمگيري داشت. او همچنان به كار در بيمارستان ادامه داد تا بالاخره بر اثر متوقف شدن عمليات و بعد از آزادي خرمشهر، به دليل اينكه ديگر كار زيادي در زمينه امدادگري در بيمارستان‌ها وجود نداشت، وارد بنياد شهيد انقلاب‌اسلامي آبادان شد و با دو نفر ديگر از خواهران كه در آن بنياد مشغول به كار بودند، در واحد فرهنگي بنياد، خود را وقف خدمت به خانواده‌هاي شهدا كرد. او بارها به زبان روزه و در گرماي طاقت‌سوز خوزستان، همراه با همكاران خود، براي سركشي به خانواده‌هاي شهدايي كه به اهواز (شهرك سميه)و منطقه‌اي به نام جراحي منتقل شده بودند، مي‌رفت و براي خدمت به آنان، آرام و قرار نداشت.

سرانجام در غروب سيزدهم مرداد ماه 1363، در حالي كه همراه با دو تن از خواهران همكار خود بر مزار شهيدي كه بنا به وصيت مادر شهيد كه از آنان قول گرفته بود هر سال به جاي او بر سر مزار پسر شهيدش حاضر شوند و جاي او را پر كنند، در حالي كه راهي گلستان شهدا شده بودند، مورد اصابت تركش خمپاره دشمن بعثي قرار گرفتند و آن دو خواهر همراه او زخمي شدند و مريم به فيض شهادت نائل آمد.

ای چشم ها مرا تکانی بدهید . . .

شهيده مريم فرهانيان از نگاه خانواده و دوستان

بسيار تقيد داشت كه پدر و مادرش از او راضي باشند همچنين خيلي به خواندن نماز اول وقت تقيد داشت. بسيار اهل مطالعه بود، كم مي‌خوابيد و بيشتر به خودسازي مي‌پرداخت. مريم استثنايي نبود اما خيلي خودساخته بود، نفرت از غيبت، محبت خالصانه‌اش به ديگران، هيچ چيز را براي خود نخواستن از شاخصه‌هاي اخلاقي او بود. شهيده مريم فرهانيان همواره مي‌گفت برخي سكوت‌ها و حرف‌هاي نابه‌جا، گناهان كوچكي هستند كه تكرار مي‌كنيم و برايمان عادت مي‌شود، گناهان بزرگ را اگر انسان خيلي آلوده نشده باشد متوجه مي‌شود، اين گناهان كوچك هستند كه متوجه نمي‌شويم.

شهيده مريم فرهانيان در بسياري از عمليات دوران دفاع مقدس از جمله شكست حصر آبادان و آزادسازي خرمشهر حضوري فعال و چشمگير داشت.

یادداشتی از شهیده فرهانیان

آری . دنیا شب است.ظلمت است.کسی از دیگری خبر ندارد بلکه از باطن خود هم  بی خبر است و روی کارها  سرپوش است. اما قیامت روز است. روزی که شب ندارد. روزی که پنجاه هزار  سال  است. آفتاب حقیقت  قیامت  که  بتابد  می فهمیم که  چه هستیم  و دیگران  چه اند.در قیامت آن چه در دنیا پنهان بود از باطن اشخاص  و درستی و نا درستی عقاید  و  خوبی و بدی اعمال و آثار آن ها تماما در قیامت آشکار می شود:یوم تبلی السرائر . قیامت  روزیست  که تمام سریره و پنهان های بشر فاش می گردد و نیز می فرماید :  و یدالهم  من  الله  مالم  یکونوا یحتسبون. یعنی ظاهر می شود برای ایشان آنچه را گمان نمی کردند. هر که  را  دیدید  خوفش از خدا زیاد ٫ خشیتش روز به روز بیشتر ٫شکستگیش به در خانه خدا افزون تر. بدانید که خدا به او نعمت داده است. کسانی  که به مقدار توانایی و  دارایی  با خدا  معامله  می کنند٫  در عین حال دل هاشان می ترسد که به سوی پروردگارشان بر میگردند. اینهایند:                  "سارع لهم فی الخیرات”

وصيت نامه شهيده مريم فرهانيان

بسم الله الرّحمن الرّحيم و به نستعين انّه خير ناصر و معين

وصيتم را با نام خدا، اين بزرگترين بزرگترها، آن يگانه مطلق، اين فريادرس مستضعفان، اين در هم كوبنده كاخ ستمگران و يزيديان، اين منجي حق و عدالت، اين فرستاده ي قرآن، اين شنونده غم ها، اين مشكل گشاي دردها و … شروع مي كنم.

اول از هر چيز از انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني به اندازه فهم خودم و وظايفم كه بر دوش دارم بگويم، انقلابي كه با دادن خون هزاران شهيد و هزاران معلول به اولين مرحله پيروزي خود رسيد. انقلابي كه در آن مردم، اسلام را، اين كامل ترين دين را مبناي كار خود قرار دادند و از آن الهام گرفتند و وحدتي را كه به دست آورده بودند، با توجه به دين اسلام و رهبري قاطع امام آن را حفظ كردند.

قدر اين رهبر را بدانيد و همواره پشت سر او باشيد. از امام پيروي كنيد. به پيام ها و فرمان ها و دستوارت اسلامي امام توجه كنيد و سعي كنيد از هر كلمه امام درس بگيريد.

امام را تنها نگذاريد. اين هواي نفسي را كه امام از آن صحبت و سعي مي كند آن را از وجود ما بزدايد، شما هم سعي كنيد كه در اين راه موفق شويد. سعي كنيد خود را بشناسيد كه اگر خود را بشناسيد خدا را شناخته ايد. در هيچ كاري خدا را از ياد نبريد. و همواره به ياد خدا باشيد و با هم به مهرباني رفتار كنيد.

امام زمان را از ياد نبريد. همواره به فكر امام زمان باشيد. همواره در راه اسلام باشيد و براي تحقق بخشيدن به آرمان اسلام بكوشيد و به قدرت الهي توجه داشته باشيد كه بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست. هيچ وقت قدرت خدا را از ياد نبريد و سعي كنيد كه هر چه بهتر تزكيه نفس كنيد. چيزي را كه امام اينقدر درباره اش تكيه مي كنندكه تزكيه نفس كنيد. و در بين خطراتي كه ما را تهديد مي كنند هيچ خطري بالاتر از اين نفس نيست كه گاه انسان را به انحراف مي كشاند و خود انسان متوجه نمي شود.

قرآن بخوانيد زيرا قرآن تمام دستورات زندگي را به شما مي گويد. نهج البلاغه و صحيفه سجاديه هم همينطور.

مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهيد شدم، اصلاناراحت نباش. ما همه امانت هستيم و همه ما از دنيا مي رويم، زيرا اين دنيا آزمايشگاهي است كه خداوند بندگان خود را در آن، مورد آزمايش قرار مي دهد. اين ما هستيم كه بايد سعي كنيم و از اين امتحان كه بالاترين امتحان هاست سربلند بيرون بياييم و در قيامت پيش خدا سرافكنده نباشيم.

يادم هست كه در آخرين جلسه گفتگويي كه با برادر شهيدم داشتم، درباره معاد برايم صحبت مي كرد و مي گفت در فكر آخرت باشيد و بعد از اين جلسه بود كه مقام شهادت را به دست آورد. از صميم قلب به او تبريك مي گويم و از خدا مي خواهم صداقتي همانند شهيدان به من عطا كند و سعادت اين را بدهد كه تنها و تنها در راه او قدم برداريم و براي رضاي او كار كنيم.

شهيد كسي است كه به آخرين مرحله كمال خود رسيده است و راهش را با آگاهي، ايمان و خلوص مي پيمايد و هميشه پيروز و جاويد است.

به ولايت فقيه ارج بنهيم و بدانيم كه الان امام خميني بر ما ولايت دارد و بدانيم تنها در اين صورت در دنيا و آخرت موفق مي شويم كه با همديگر صميمي باشيم و با دشمن مقابله كنيم. چه دشمناني كه در درون ما هستند و چه دشمنان بيروني.

من هم مانند برادر شهيدم (مهدي) هر چه يادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهي هست، به بزرگي خودتان ببخشيد .

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

مریم فرهانیان